Okumak her daim önemlidir. Çünkü, okumayı bir sanat olarak gören Goethe, Bu sanatı tüm toplumun bireylerine öğretelim demiştir.. Okumak nedir sizce? Bence, tutku ve aşktır.. İnsanın kendisi ile baş başa flört ettiği anlardır. Ya şiir nedir? O ise ayrı bir haz… Her ikisi de insanın kendi benliğine gittiği, içsel bir yolculuktur.. Okumak bir tutkudur; hani arada derede ve uygun olduğunu düşündüğünüz anlarda, baş başa kalmak için can attığınız gizli bir sevgilidir.. Hep aklınız bu gizli sevgilidedir.. Keşke, keşke baş başa kalsam, dersiniz.. Bu gizli sevgili içinizde yaşıyordur.. Canlıdır.. Muhteşem bir hayat iksiridir.. Ne değildir ki? Gece uykunuz kaçınca gizli gizli okuma lambasını açıp, başucundaki kitaplarınla buluşmak insana huzur verir… Birkaç sayfalık da olsa buluşmak istersiniz.. Siz bir tutkunsunuzdur.. Siz bir kitap aşığısınızdır.. Ne derseniz deyiniz hiç fark etmez… İsterseniz çılgın deyin.. Hiçte önemi yok.. Siz bir tutkunsunuz ve siz bir aşıksınız ya, aşkınızla buluşunca oh be dersiniz.. Ohhh.. Ve satırların içine dalıp bu aşkın huzurunu yaşarsınız. Bu tutku, bu aşk herkeste var mı? Ölümsüz aşklar var da, ölmeyen aşık var mı? diye sorar bir şarkıda şair… Bence bu aşk içimde hiç ölmemeli… İnsanı insan yapan tutku ve aşklarıdır... Ya yaşarken öğrenirsin, ya okurken… Olsun. Öğren de!! Bir şairimizde de şöyle der: Okudukça uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar. Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanıma arzu-suyla yanmalısın Bütün kitaplar olabilir mi? Burada akıllı ve seçici olmaktan yanayım. Bütün hayatların içine niçin dalayım ki?! Dostlarım, arkadaşlarım ve bana değer veren, gönülden bağlı sevdiklerimin yanında olmak isterim… Uzakta olsak, görmesek de, göremesek de hep vardır onlar.. Düşünceler de vardır.. Hislerde vardır. Seziler de vardır.. İyi ki varlar derim.. İyi ki varsınız derim..Ve iyi ki varsın derim... Ve nefeslerini gördüğün anlarda küllerden tekrar kıvılcımlar patlar ve körükler ateşi... Yani dostluklar da, kaldığın yerden tekrar start alırsın.. Şairin şiiri devam ediyor ve diyor ki…. Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var. Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, Irmaklara, göğe, bütün evrene karışacaksın.. Çünkü ömür dediğimiz şey, Hayata sunulmuş bir armağandır.. Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana… Bence de yaşadın mı büyük yaşayacaksın.. Tutkuyla ve aşkla yaşayacaksın.. Ataol Behramoğlu dizeleri bizleri alıp götürür.. İyi ki varlar… Şairler ve yazarlar iyi ki varlar… Ve diyorum ki, yaşıyorsan bu toplumda, adam gibi yaşa-yacaksın arkadaş.. En azından hepimiz adam olmayı öğreneceğiz ve öğrenmeliyiz.. Adam gibi yaşamak için önce insan olmak gerekir, sevmek gerekir, okumak ve yazmak gerekir... Duygulu olmak, duygularınızı kağıda dökmek gerekir. * DUYGULARIM / Duygularım mı yarım / Ben mi hayata yarım kaldım / Düşler mi sürgün gitti / Ben mi yavan sancılarda firardayım / Hayat mı geldi geçti / Ben mi ziyan ettim olur olmazlarla / İstediklerim mi imkansızdı / Ben mi imkansızı seçtim yoksa / Yalan mı gerçekten dünya / Gözyaşlarım ne kadar gerçek oysa / Görmüyor musun içim acıyor, / Senin yüreğin taş mı yoksa