Sabah bahçeyi budayacak Dedeköylüler aradı. "Elimiz boşa çıktı. Senin bahçeyi budamaya geleceğiz" dediler. "Size daha önce kesilecek ve budanacak ağaçları göstermiştim. Siz başlayın ben de gelirim" dedim.
Halkapınar üzerinden gider, Halkapınar tarihinin ilk noteri Ebru Akgül Şener'e hayırlı olsun dileğimi iletip İvriz'e geçerim diye düşündüm.
- Öyle de oldu zaten...
Ebru hanım ile sohbet ettik. Halkapınarlıların Ereğli'de yaptırdığı tüm noter işlemlerini kendisinin de yaptığını, Halkapınarlıların Ereğliye gitmesine gerek kalmadığını söyledi. Hatta Ereğli'den bile hem işini hayırlamaya hem de noter işini yaptırmaya gelenlerin olduğunu belirtti.
Sohbet anında bir telefon geldi, suratı düştü, rengi bembeyaz oldu. "Tarkan ölmüş" dedi. "Tarkan?" dedim, "Meslektaşım Av. Tarkan Büyükoktar" dedi.
Odayı derin bir sessizlik kapladı. Sohbet buruklaştı. Günün anısına zoraki gülümseyerek çekilen resmin ardından başarılar dileyip ayrıldım.
İvriz'e geldiğimde bir şokta orada yaşadım. Daha önceden kesilecekleri gösterdiğim halde taa Bursa'dan getirtip diktiğim, bol verim aldığım 18 yıl gözüm gibi baktığım cins ceviz ağacımı kökünden kesmiş zekası kıt budamacı.
Dedim ya keyifsiz bir gün diye. Günün tek keyifli yanı Halkapınar'ın kaliteli bir notere kavuşmuş olması.
Av. Tarkan Büyükoktar'a rahmet dilerken Noter Ebru Akgül Şener'e başarılar diliyorum.