Spora düşkün alan Ereğli, Ereğlispor maçlarını kaçırmaz, stad ağzına kadar dolardı. Stada girebilmek için uzun kuyruklar oluşur, parası olmayan küçükler ise sıraya girmiş bir tanıdığının veya tanımadığının yanına sığınarak onun gölgesinde maça girebilmek için can atardı.
Para vermemek için stadyumun duvarlarına tırmanıp oradan maç seyredenleri saymıyorum.
Şimdilerde ise kapılar ağzına kadar açık olduğu halde stadyuma giden sayısı çok azaldı.
Bunda en büyük etkenin ise takımın eski popüleritesinin olmaması olarak yorumlanıyor.
Öyle ki Ereğlisporlu sporcular grup halinde caddede gezerken herkes onlara bakar, konuşmak için fırsat ararlardı.
LİG ÖNEMLİ
Şimdi takım yok mu? Var elbette. Ancak bulunduğu konum maçın ciddiyetini sarsıyor, bir zamanlar Diyarbakırspor ile Konyaspor ile Gençler Birliği ile yapılan maçların tadını vermediği için maçlar ciddiye alınmıyor
TARİHTEN BİR KESİT
Yıl 1982-1983 sezonu, Kaleci Süleyman, Milli kaleci Mert Günokun amcası Musa Günok, Uğur Alaattin Adnan Haldun Üstel Karapınarlı Ahmet Dinç, Rahmetli Sığırcık Ömer, İlhan Kızılkaya, Ömer Özgüven Giresunlu Metin Karapınarlı Ahmet Dinçin Kırşehire gol attığı Kırşehir maçı öncesi anılarda kalan bir resim.
ZOR DEĞİL YİNE BAŞARIRIZ
Şimdi Bilgin Kamış başkanlığında yeni bir yapılanma içine giren Ereğlispor, uzun uğraşlar sonucu bal ligine çıkarak küllerinden doğma mücadelesi veriyor.
Belki 2. Lig hayal ama Bilgin Kamışın hedefinde 3. Lig var.
Ereğli omuz verirse olur bu iş…