Eski Türk yazıtlardan birinde şöyle yazar:
Kuzu dizlerinin üzerine çökerek annesini emer,
Karga yaşlı annesini besler;
Bunun adı :
"Saygılı davranmaktır."
Horoz şafak vakti öter, Yaban kazları her bahar kuzeye, her sonbahar güneye uçar;
Bunun adı :
''Söz tutmaktır .''
Yeşilbaşlı ördek eşini kaybettikten sonra ölene kadar yeni bir eş bulmak istemez.
Bunun adı:
''Sadakat '' olarak adlandırılır.
Bir geyik iyi bir otlağa rastladığında yaşadığı sürüyü oraya davet eder ve paylaşır,
Karınca yemek gördüğünde bütün koloniyi oraya çağırır;
Bunun adı :
''Adalettir .''
Eğer bir insan bu erdemlere sahip değilse, hayvandan beter bir halde yaşıyordur .!
Bir Türkmen duası da şöyledir :
Tanrım, ilk önce:
Dağa taşa ver,
Ormana,
Hayvanlara,
Suya ver.
Ondan sonra:
İnsanlara,
Kapı komşuya,
Muhtaç olana ver.
Kalırsa,
En son bana ver!..