Ramazan denildiği zaman içimi bir heyecan kaplıyor. Bir yandan seviniyorum, bir yandan da korkuyorum. Sorumluluğu size yüklenen bir işi yaparken acaba başarabilir miyim? kaygısı var ya işte o bendeki.
Ramazanlar, bence kişisel ve toplumsal gelişimlere önemli kazanımlar için uygun zeminler hazırlıyor.
Ramazanlar bereket, bolluk, sohbet, kalabalık, telaş demek. Daha özenlidir yaşam o zamanda. İbadete, temizliğe, insan ilişkilerinde daha özenli olmaya, daha düzenli yemek yapmaya gayret ederiz.
Ramazana özel pideler, içecekler, tatlılar, tahin pekmez gibi olmazsa olmazlar vardır bir de. Bizim buranın en önemli ayrıcalığı, başka hiçbir yerde aynı tadı bulamayacağınız tahinli vardır mesela.
İftar zamanı sofranın hazırlanması, ailenin bir arada olması, ezanın ve top sesinin (şimdilerde fabrika sireni) hep birlikte beklenilmesi anlatılmaz yaşanır anlardan.
Nerede birlik orada dirlik. Hep beraber tutulan oruç, açılan iftar, uykulu ama sırayla hazırlanan sahurlardaki telaş.
İmsakiyede tutulan oruç işaretleme bile ayrı bir hazdır. Kur-anı okuma, açın halini anlama... Aklımızı biraz daha yaradılışa yorma...
Ramazan bereket, Ramazan rahmet.
Ramazan gönüllere davet.
İnsanız hata yaparız elbet.
Yanlışta ısrar etmemek marifet.
Bence Ramazan bizi gerçek hayata hazırlamak için var.
Fadimana Can