3 Aralık Dünya Engelliler Günü, bir kutlama değil farkındalık günüdür. Aynı zamanda, hükümetlerin engellilerle ilgili uygulamalarını ve mevcut durumlarını sorgulama günüdür.
Bugün toplumumuzun yüzde 12si engelli bireylerden oluşmaktadır. Ancak engelliler insan haklarında tam ve eşit olarak faydalanamamaktadır. Bu konuda ülkemizde etkin ve doğru bir politika maalesef yürütülmemektedir. Birleşmiş Milletler Engelli Hakları Sözleşmesinde, engellilik; diğer bireylerle eşit koşullar altında topluma tam ve etkin en temel sorunları toplumsal hayatın bir parçası olamamaktır. Hayatın her alanındaki ayrımcılığın karşısında durarak engellilerin toplumsal yaşamın içinde olmasını sağlamak sosyal devletin gereğidir.
Ülkemizde engellilerin istihdam, eğitim, sağlık, bakım ve rehabilitasyon gibi temel konularda önemli sorunları bulunmaktadır. Üstelik bu sorunlar sadece engelli bireyleri değil engelli ailelerini ve yakınlarını da doğrudan etkileyen birer sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. İçinde bulunduğumuz çağ ile bağdaşmayacak şekilde engellilerin her türlü talepleri yardım temelinde karşılanmaktadır. Oysa engelliler yardım değil, eşit hak taleplerini dile getirmektedir. Kentlerin mimarisinin planlanmasından, sosyal hakların verilmesine kadar her alan ayrı ayrı düşünülmeli, engellilerin görünebilir ve erişebilir olmaları sağlanmalıdır. Engellilerin bu toplumun bir parçası olduğu bilinci küçük yaşlardan itibaren verilmelidir.
Ülkemizde işsizlik başlı başına temel bir sorun olarak günden güne çözümsüz bir noktaya doğru gitmektedir. Ancak engellilerin istihdamı bu genel işsizliğin bir parçası olarak görülemez. Engellilerin istihdamı, yaşamlarını devam ettirmede sağlayacağı ekonomik katkının yanında, sosyalleşme ve toplumsal hayatın içinde yer alma bakımından da önem taşımaktadır. Bu nedenle engelli istihdamı konusunda ayrıca politikalar geliştirilmeli, istihdam politikalarında , temel felsefesi ayrımcılık karşıtı olan BM Engelli Sözleşmesi dikkate alınmalıdır. Ancak bugün kamuda ve özel sektörde engelli istihdamı için getirilen kotalar bile doldurulmamaktadır. Zaten eşit koşullarda olmayan engelliler, karşılarına çıkan bu sorun nedeniyle de evlerine hapsolmaktadır. Engelliler için istihdam politikalarında yapılacak değişikliklerin yanında toplumsal bilincin yükseltilmesi de önemli bir noktadır.
Engellilerin yaşadığı sorunların konuşulması gerekiyor, 3 Aralık, engellileri hatırladığımız değil, engelliler için neler yaptığımızı sorguladığımız bir gün olmalıdır. Sivil toplum örgütleri, dernekler ve toplumun her kesiminden engelli bireylerle birlikte sorunlar ve çözüm yolları konuşulmalıdır. Gerçek gelişmişlik düzeyi engelli bireylerin haklarını aldığı, ailelerinin de gelecek kaygısı yaşamadığı zaman yakalanmış olacaktır