Ankaranın Hacettepe semtindeki küçük, güzel Tacettin Camisi Cuma günü dolup taştı
Mehmet Akif Bey acele etmeden yerini aldı. Öksürerek sesini açtı:
Ey cemaat!
Bugün dünyada milyonlarca Müslüman var. Ne acıdır ki hiç birinin istiklali yok. Yalnız biz istiklal sahibiydik. Ama biz de yüz yıllardır, elde ne varsa, yabancılara verip geri çekile çekile yaşıyorduk.
Bunun sebebi dinimiz midir? Haşa. İslamiyet hayatı, aklı, mantığı, zamanın icaplarını reddetmez. İslamiyet dini, ölüler dini değildir. Ama batı dünyası, ilim ve fende ilerlerken, biz Müslümanlar ne yaptık? Her şeyi Allaha havale ve emanet edip tembellik, cehalet ve bağnazlık içinde donup kaldık. Sonuç ortada: Dilenerek yaşayan hükümetler, harabeler, ekilmemiş tarlalar, yakılmış ormanlar, hastalıklar, hurafeler, üfürükler, yolsuz, okulsuz köyler, pis şehirler. Milletin hayrı için ne düşünsen OLMAZ! diye dikilen ilimsiz hocalar. Her yeniliğe, Biz dedemizden böyle görmedik diye karşı çıkan yobazlar.
Milletlerin hayatında duraklama bile ölmek demek iken biz tamamen durmuşuz. Geriden de geri bir hale düşmüşüz. Görünen köy klavuz istemez. Yaşadığımız ilkel bir hayattır.
Peki, Batı ne halde? Gemileri denizleri aşıyor, şimendiferleri dünyayı geziyor, uçakları havalarda dolaşıyor, ilim adamları hayatlarını araştırmaya vakfetmiş, halk ise mütemadiyen çalışıyor ve okuyor.
Durum bu.
...
Bugün de yarın da herkes gözünü dört açmalı, kimin ve neyin hesabına birbirimizin gırtlağına sarılmamız isteniyor, bunu çok iyi düşünmeli.
Aklımızı kullanmazsak böyle mazlum ve garip olmaya devam ederiz.
Ülke olarak çok zor şartlarda kurtuluş mücadelesi verdik. Tarihimizi iyi öğrenmeliyiz.
Allah bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırmasın...
CanFadimana