HİÇ YAKIŞMADI

1999-2011 yılları arasında yaklaşık 12 yıl okul müdürlüğü yaptığım Dumlupınar İlköğretim Okulunda birlikte çalıştığım okulumuz yardımcı hizmetlisi Derviş Günseven ağabeyimizi acı bir trafik kazası sonucu genç yaşta kaybettiğimizi öğrendim.
Hissettiğim acıyı anlatmam mümkün değil.
Dürüstlüğün, çalışkanlığın, görev aşkının ne demek olduğunu, okuduğumuz kitaplardan, yaşadığımız onca deneyimden daha fazla ondan ve sevgili eşi Hayriye Ablamdan öğrendim.
İsimsiz bir kahramanıydı eğitim sistemimizin.
Kimse söylemeden, kimse görmeden, kimsenin umurunda olamadığı anlarda çözerdi okulun onca sorununu.
Baba olmanın anne olmanın ve birlikte bir aile olmanın ne demek olduğunu da onlarda gördüm. İki evladını onuru ile büyütüp, meslek sahibi yaptıktan sonra; tam da tandır tavına geldiğinde aramızdan acı bir şekilde ayrıldı. Dostluğunun ve iyiliğinin boşluğunu her zaman hissedeceğim Derviş Abi. Işıklar içinde uyu…
Murat Önal